ارزیابی و رتبه بندی نمایندگی های فروش گروه صنایع لبنی افتخار گلستان بر اساس شاخص رقابت پذیری

یکی از ارکان اصلی مشکل عدم رقابت پذیری صنایع کشور، عدم وجود یک رویکرد مشخص به منظور افزایش رقابت پذیری است. ارتباط مستقیمی بین افزایش توان رقابت پذیری یک کشور و توان رقابتی بنگاهها وجود دارد.(مهرگان و همکاران، 1387) همچنین تحولات سریع اقتصادجهانی و بخش صنعت کشورها بر لزوم شناسایی جای گیری های نوین کشورها در رقابت پذیری بین المللی می افزاید .با گسترش تجارت جهانی، تغییرات سریع در الگوهای مصرف و تقاضا، انقلاب در فناوری اطلاعات و همچنین افزایش درتعداد و کیفیت رقبای داخلی و بین المللی در دو دهه اخیر مفهوم رقابت پذیری از اهمیت ویژه ای برخوردارگشته است (عسگری،1388).یکی از ویژگی های کسب و کارهای موفق امروز، برخورداری از قدرت رقابت پذیری است و در عین حال ویژگی بارز کسب و کار های ناموفق، عدم برخورداری از این ویژگی است)آقازاده و همکاران، 1386). شرکتهایی که می خواهند در بازار جهانی دوام بیاورند نمی توانند مساله رقابت پذیری را نادیده بگیرند.رقابت پذیری یک شرکت، علاوه بر تلاشهای عوامل درون شرکت، به وسیله نمایندگی های فروشش نیز تحت تاثیر قرار می گیرد. سطح بالای رقابت پذیری یک شرکت ممکن است به دلیل ضعف نمایندگی های فروشش از بین برود.غربال نمایندگی های فروش بر اساس شاخص رقابت پذیری و همکاری با نمایندگی هایی که به استانداردها و قواعد رقابت پذیری مشخص شده، دست یافته اند در این راستا راهگشاست. در این پژوهش با استفاده از تکنیکهای anp و topsiss فازی، نمایندگی های فروش شرکت صنایع لبنی افتخار گلستان (نسیم) را از لحاظ شاخص رقابت پذیری مورد ارزیابی قرار می دهیم تا این شرکت بتواند محصولات خود را توسط نمایندگی هایی به فروش برساند که رقابت پذیری آن را بهبود بخشیده و با رعایت این قواین، به عنوان شرکتی رقابت پذیر در جامعه معرفی شده و از مزایای حاصل از آن بهره گیرد.